بازگشت شیر ایرانی از هند

هنوز در حد حرف است، هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده، هنوز خبر در حد مصاحبه معاون سازمان محیط‌زیست با خبرگزاری مهر است، اما همین که در این مصاحبه از موافقت مقامات هندوستان با فرستادن شیر به ایران سخن به میان آمده برای به راه افتادن یک موج خبری کافی است؛ آن هم شیری که از زمان قاجار به بعد نسلش در ایران منقرض شده و مشخص نیست اگر یک بار دیگر پایش به سرزمین مادری برسد، زنده خواهد ماند یا نه.

به گزارش زیست بوم و به نقل از جام جم آنلاین ، اصغر فاضل معاون سازمان محیط‌‌زیست اما نه از به راه افتادن موج خبری نگران است و نه به ناتوانی ایران در احیای شیر باور دارد، به همین علت او روز گذشته به مهر توضیح داد که در مذاکرات اخیر رییس سازمان محیط ‌زیست ایران با وزیر محیط‌زیست هند، این مقام هندی به تمایل ایران برای انتقال شیر ایرانی به ایران و تکثیر آن در اسارت، پاسخ مثبت داده و به صورت ضمنی با این نقل و انتقال موافقت کرده است.

فاضل اما زمان دقیق این اتفاق را نمی‌داند حتی مطمئن نیست که اتحادیه جهانی حفاظت که انجام کارهای کارشناسی مربوط به‌این انتقال بر عهده‌اش گذاشته شده چه نظری در این باره می‌دهد، اما این را خوب می‌داند که هنوز سازمان حفاظت محیط‌زیست هیچ مجوزی با این مضمون برای هیچ متقاضی بخش خصوصی صادر نکرده و اگر قرار است فردی از بخش خصوصی عهده‌دار احیای شیر ایرانی شود ابتدا باید پیشنهادهایش را ارائه دهد و پس از آن مجوزهای ملی را بگیرد.

اما با این‌که هنوز هیچ چیز قطعی نیست ولی نگرانی‌ها از آمدن شیر به ایران جدی است، چون هنوز خاطره ببرهای سیبری در یادها زنده است.

ایرانی‌ها یادشان مانده که دو قلاده ببر چطور دو سال پیش با آب و تاب زیاد از روسیه به تهران آمدند و پس از چند ماه، ببر نر مغلوب بیماری مشمشه شد و ببر ماده نیز هنوز در قرنطینه با مشمشه دست به گریبان است.

ببرهای روسی قرار بود احیاگر نسل ببر‌مازندران باشند اما بازیگر نقشی پیچیده در پرونده‌ای پر ابهام شدند که سرانجام همه کاستی‌هایش به گردن گوشت آلوده الاغ‌هایی افتاد که در باغ وحش ارم به خورد ببرها رفته بود.

تا زمان نهایی شدن این گزارش، تلفن همراه علی‌اصغر فاضل، معاون محیط‌زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط‌زیست خاموش بود برای همین یک پرسش بی‌پاسخ ماند و اکنون نمی‌دانیم که وزیر محیط‌زیست هند آیا در قبال گرفتن یوزپلنگ از ایران حاضر به فرستادن شیر به ایران شده یا خیر؟

هند سال‌هاست که رد یوزپلنگ ایرانی را می‌زند و در تلاش است تا به چند قلاده از آن دست پیدا کند. پیش از این نیز هرگاه موضوع آمدن شیر به ایران به میان می‌آمد نخستین پرسش این بود که آیا در ازای آمدن شیر، یوزپلنگی از دست می‌رود؟ حالا نیز این موضوع جای پرسش دارد چون ناصر کرمی، کارشناس حیات وحش هم در گفت‌و‌گو با جام‌جم اولین پرسشش این است که آیا هند ‌بی‌چشمداشت شیر را به ایران می‌فرستد یا در قبال آن یوز می‌خواهد‌؟

کرمی بحث بر سر انتقال شیر از هند به ایران را بحثی قدیمی و مربوط به پیش از انقلاب می‌داند‌؛ بحثی که به باور او نه از نظر زیست‌محیطی ارزش دارد و نه از لحاظ علمی و عملی، شدنی است.

او می‌گوید: برای احیای نسل گوشتخواران بزرگ جثه حداقل ۴۰ قلاده از آن حیوان و صد هزار هکتار زمین قرق‌شده نیاز است که هم‌اکنون چنین امکانی برای ایران وجود ندارد‌؛ این در حالی است که دشت ارژنگ و منطقه آسماری در شمال خوزستان که روزی زیستگاه شیر ایرانی بوده حالا به مناطقی کاملا مسکونی تبدیل شده است.

رضا کاشی زنوزی از کارشناسان حیات وحش و صاحب‌نظر در حوزه گربه‌سانان نیز موضوع را از زاویه دید ناصر کرمی می‌بیند، اما موضوعاتی را به گفته‌های او اضافه می‌کند تا با دلیل و مدرک ثابت کند که احیای شیر در ایران کاری غیرممکن، انرژی‌بر و از بین برنده میلیون‌ها دلار سرمایه است.

کاشی روزی را یاد

آوری می‌کند که تیم احیا‌کننده ببر در ایران به ژن مشترک ببر سیبری و مازندران استناد می‌کرد تا تلاش برای احیای ببر در ایران را کاری علمی جلوه دهد.

به گفته کاشی ژن‌های مشترک میان دوگونه جانوری هرگز احیای گونه‌ها در شرایط اقلیمی متفاوت را توجیه نمی‌کند چون به گفته او با این‌که شیرهای ایرانی از نظر ژنوم (ماده ژنتیکی موجود در یک سلول)‌ شبیه‌ترین شیر به شیرهای بربر هستند (شیرهای شمال آفریقا از اتیوپی تا لیبی) اما چون زیستگاه‌های آنها در ایران و آفریقا با هم تفاوت بسیار دارد هرگز شیر ایرانی در آفریقا و هرگز شیر آفریقایی در ایران امکان تکثیر ندارد.

او معتقد است باید بهانه ژنوم را کنار بگذاریم و به احیای گربه‌سانان از جمله شیر واقع‌بینانه نگاه کنیم. به گفته کاشی، مانع اصلی برسر راه احیای شیر ایرانی از بین رفتن زیستگاه‌های اوست ضمن این‌که تامین غذای شیرها در زیستگاهی که کاملا از بین رفته است نیز کاری سخت و بسیار هزینه‌بر است.

این کارشناس حیات‌وحش از شیرهایی سخن می‌گوید که ارتفاع قامت آنها از سرشانه ۹۵ سانتیمتر تا یک متر است اما چون بیشه‌زارها و علفزارهایی که روزی قلمرو آنها در ایران بوده از بین رفته اگر حالا به ایران برگردانده شوند چون امکان استتار ندارند بشدت در طبیعت آسیب می‌بینند.

کاشی در عین حال به نبض زندگی شیرها اشاره می‌کند و می‌گوید: شیرها برخلاف ببرها که به صورت انفرادی نیز قادر به زندگی‌اند هرگز به تنهایی نمی‌توانند به حیاتشان ادامه دهند پس اگر حتی ایران دو قلاده شیر نیز از هند وارد کند چون زندگی شیرها در گروه‌های کمتر از ۲۰ قلاده مفهوم ندارد عملا توان زندگی را از دست می‌دهند مگر این‌که شیرهای وارد شده در باغ‌وحش نگهداری شوند و در اسارت تولیدمثل کنند که در آن صورت نیز شیری که در اسارت به دنیا می‌آید دیگر شیر نیست و نمی‌توان ادعا کرد که با تولد او نسل شیر در ایران احیا شده است.

ببرهای سیبری که به ایران آمدند اگرچه جثه‌شان بزرگ بود و هیبتشان بیننده را تحت‌تاثیر قرار می‌داد، اما به محض آن‌که نگاه کارشناسان حیات وحش به چهره‌شان افتاد فهمیدند که این ببرها نه تنها برخلاف گفته مسئولان بزودی بچه‌دار نمی‌شوند، بلکه چند سال زمان می‌برد تا بالغ شوند و به سن تولیدمثل برسند.

این کارشناسان، آن زمان در این باره هشدار دادند، اما مسوولان مربوطه به هشدار آنها توجه نکرد و بر بالغ بودن ببرها و آبستن بودن ببر ماده تاکید کرد؛ حالا نیز برخی کارشناسان نگران اصیل نبودن شیرهایی هستند که ممکن است به ایران وارد شوند چون به گفته آنها نه ایران ژنوم شیر ایرانی منقرض شده را در اختیار دارد که آن را با ژنوم شیر وارداتی انطباق دهد و نه لابراتوارهایی دارد که بتواند این موضوع را در آن کشف کند.

البته شاید در روزها و ماه‌های آینده مسیر آمدن شیر ایرانی از هند آنقدر پرفراز و نشیب بشود که پرونده احیای شیر ایرانی همچون سال‌های گذشته بار دیگر مسکوت بماند؛ اما اگر قرار است این کار در آینده‌ای نزدیک اجرایی شود، بهتر است سازمان حفاظت محیط ‌زیست، حرف‌های درست و علمی را کنار هم بچیند و آنگاه سود و زیان احیای این‌گونه جانوری را سبک و سنگین کند و در نهایت تصمیمی بگیرد که به نفع حیات‌وحش و محیط ‌زیست ایران تمام شود.

مریم خباز – گروه جامعه- http://zistboom.com/8363/

اثرات گاز رادون برسلامت شهروندی

امروزه بحث آلودگی و تهدیدات سلامت شهروندی در محیط های بسته شهری یکی از بزرگ ترین چالش های زیست محیطی بوده و بصورت انکار ناپذیری ذهن بسیاری را مشغول کرده است. اثرات و پیامد های بیولوژیکی و مخاطرات بهداشتی ناشی از گاز رادون در محیط های بسته، با توجه به اینکه عمده وقت و عمر انسان در این گونه محیط ها سپری می شود(۹۵-۶۵درصد )، می تواند بر سلامت افراد تاثیر منفی بگذارد. گاز رادون یکی از مواد رادیواکتیو خطرناک و از مهمترین عوامل پرتوگیری انسان ها بوده و بعد از سیگار دومین عامل مرگ و میر از طریق سرطان ریه می باشد. اندازه گیری غلظت رادون در هوای داخلی(محیط های بسته) بین ۳۹ تا ۴۰ بکرل درمترمکعب محاسبه شده است. بنابراین تدوین و اجرای قوانین و مقررات برای جلوگیری از آلودگی ناشی از گاز رادون در محیط های بسته جهت جلوگیری از تنزیل کیفیت هوای درون ساختمان ها و برنامه ریزی جهت بررسی و اندازه گیری این گاز در محیط های زیست و کار، کنترل و استفاده صحیح از مصالح ساختمانی بویژه انواع سنگ ها موضوعی است که باید مورد توجه جدی قرار گیرد.

-کلمات کلیدی:

گاز رادون، آلودگی هوای داخل، محیط های بسته، مصالح ساختمانی،سرطان ریه

- مقدمه:

شهرنشینی به سرعت و و وسعت امروزی پدیده و جریانی است جهانی و شهرهای دنیا پیوسته سریعتر از جمعیت جهان رشد می کنند. افزایش جمعیت شهرهای جهان (در هر هفته اندکی بیش از یک میلیون نفر)و تغییر در روند زندگی مردم و همچنین منابع بیشمار آلاینده های هوا در محیط های بسته شهری، اکولوژی شهر ها را با چالش های جدی و مداوم مواجه ساخته است. آثار و پیامد های منفی زندگی در محیط های بسته شهری بسیار متعدد بوده و هنگامی که فردی با این نوع زندگی انس می گیرد، به دشواری می تواند از آن رها شود. انواع آلاینده های زیست محیطی چه در محیط های باز شهری چه در محیط های بسته به طور گسترده بر زندگی مردم تاثیرگذار است و یکی از جنبه های زیان آور آن این است که در یک لحظه ده ها هزار نفر همزمان از این آلودگی ها رنج برده و آسیب می بینند. امروزه بحث آلودگی و تهدیدات سلامت شهروندی در محیط های بسته شهری یکی از بزرگ ترین چالش های زیست محیطی بوده و به صورت انکار ناپذیری ذهن بسیاری را مشغول کرده است.

کاهش کیفیت هوا سالانه منجر به مرگ زودرس حدود ۷/۲ تا ۳ میلیون نفر می شود که حدود ۶ درصد از مرگ و میر سالانه جهان را شامل می شود و حدود دو سوم آن ناشی از آلودگی هوا در محیط های سربسته است. پس توجه به کیفیت هوای داخل و شناسایی عوامل آلوده کننده هوا در چنین محیط هایی دارای اهمیت ویژه ای می باشد.

اثرات و پیامد های بیولوژیکی و مخاطرات بهداشتی ناشی از گاز رادون در محیط ها ی بسته، با توجه به اینکه عمده وقت و عمر انسان در اینگونه محیط ها سپری می شود، می تواند بر سلامت افراد جامعه تاثیر منفی بگذارد. بنابراین بررسی کیفیت هوای درون ساختمان اهمیت پیدا کرده و زمانی به اهمیت فوق العاده آن پی می بریم که متوجه می شویم در اکثر مواقع کیفیت هوای درون ساختمان بدتر از کیفیت هوای بیرون است. خطرات ناشی از تجمع گاز رادون و اثرات بیولوژیکی آن یکی از مسائلی است که در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان مورد ارزیابی منظم و مداوم قرار می گیرد اما در ایران، علی رغم هشدار کارشناسان به خطرات این گاز بعنوان دومین عامل بوجود آورنده سرطان ریه، به نظر می رسد که تا کنون به این مسئله توجهی جدی و کافی مبذول نشده است.

در این مقاله سعی بر این است که با مرور مطالبی راجع به گاز رادون، منابع تولید، ارتباط آن با محیط های بسته شهری، تاثیر بر سلامت شهروندی، مقابله با آن در محیط های بسته و … بتوانیم ضمن ارائه راهکارهای کاهش آن در محیط های بسته در ارتباط با سلامت شهروندی، اهمیت توجه به اینگونه تهدیدات بهداشتی و ضروری بودن پژوهش و تحقیق در این زمینه را نشان دهیم.

-گاز رادون و منابع تولید آن :

گاز رادون به عنوان یکی از اصلی ترین مواد رادیو اکتیو شناخته شده و خطرناک موجود در طبیعت به شمار می رود و از لحاظ فیزیکی گازی است خنثی، بی بو، بی طعم، نامرئی و جزء گازهای بی اثر و نادر به شمار می آید.

این گاز محصولی از اورانیوم و رادیوم طبیعی موجود در زمین بوده و عدد اتمی آن ۸۶ است که دارای ۲۷ ایزوتوپ می باشد که از رادون -۲۰۰ شروع و به رادون -۲۲۶ ختم می گردد. در بین این ایزوتوپ ها، رادون -۲۲۲ با نیمه عمر ۸/۳ روز که محصول واپاشی اورانیوم -۲۳۸ بوده (اورانیم عنصری است که در مقادیر متفاوت در انواع سنگ و خاک در سراسر جهان یافت می شود) و از طریق خاک و صخره ها آزاد شده و فرصت رسیدن به سطح زمین و تجمع در محیط های بسته (بخصوص منازل و محیط های کار)را پیدا می کنند. بنابراین اورانیم و رادیوم موجود در خاک و سنگ به عنوان اولین منبع تولید کننده این گاز مطرح می باشند.

این گاز مانند تشعشعات کیهانی از مهمترین عوامل پرتوگیری انسان ها بوده و مقدار آن در طبیعت بستگی به موقعیت جغرافیایی و منابع زمینی آن منطقه دارد. همچنین این گاز به دلیل قابلیت انحلال در آب، به طور طبیعی در آب های زیر زمینی یافت شده و به عنوان دومین منبع مهم انتشار رادون محسوب می شود. منابع دیگر از قبیل نفت، گاز طبیعی، زغال سنگ و بعضی از صنایع بشری نسبت به عمده ترین منابع فوق الذکر از اهمیت کمتری برخوردار می باشد.

با توجه به اینکه تعداد ذرات آلفا گسیل شده در زنجیره واپاشی گاز رادون زیاد بوده و خود ذره آلفا یکی از خطرناک ترین ذرات حاصل از واپاشی ها بوده ،درنتیجه به آئروسل ها، ذرات گرد و غبار و دیگر ذرات موجود در هوای تنفس می چسبد و در اثر تنفس وارد ریه شده و به سلول های پوششی دیواره مجاری تنفس آسیب می زند.

- ارتباط گاز رادون با محیط های بسته شهری:

بطور کلی در مناطق شهری بزرگ، مردم بیش از ۶۵ تا ۹۵ درصد وقت خود را در فضاها و محیط های بسته سپری نموده و بقیه وقت خود را در فضاهای باز می گذرانند این امر بیانگر اهمیت توجه به مبحث آلودگی هوا در داخل محیط های بسته و نقش تاثیرگذار آن بر سلامت افراد می باشد. تاکنون با وجود پیچیدگی مبحث آلودگی هوای داخل و اهمیت بسیار زیاد آن، در این مورد مطالعات کمتری در مقایسه با آلودگی هوای آزاد انجام پذیرفته است.

غلظت برخی از آلاینده ها در داخل ساختمان می تواند تا ۹۶ بار بیشتر از غلظت آن در محیط خارج باشد. علاوه بر آلاینده های درون ساختمان ها از قیبل منواکسید کربن ، اکسید های ازت ، برخی هیدروکربن ها ، ذرات معلق و برخی ترکیبات سرطان زای ناشی از پختن غذا، گرمایش و سرمایش، امور بهداشتی و غیره در اثر عمل احتراق، پراکنده شدن مقادیر قابل توجهی ازن از دستگاه های فتوکپی در ساختمان های اداری، فرمالدئید متصاعد شده از پشم شیشه و تخته های سه لایه، اوره فرمالدئید از فیوم های عایق بندی، چسب های مختلف، مواد ساختمانی مانند آزبست، دود سیگار و … که در صورت ورود به هوای درون ساختمان به علت تراکم و افزایش غلظت از حد آستانه، صدمات جدی بر افراد ساکن بر ساختمان وارد می کنند.گاز رادون در بین آلاینده های هوای ساختمان از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و مبحث اصلی مقاله ما را تشکیل می دهد.

با توجه به اینکه نشت رادون از منافذ خاک و سنگ های (بویژه انواع گرانیت ها و شیل ها) موجود در پی ساختمان (۶۲ درصد منبع ورود رادون به خانه در آمریکا)، مواد و مصالح ساختمانی( اعم از نوع مصالح، میزان کاربرد و نحوه بکارگیری آنها، فونداسیون و بعضی از بتن ها( ۱۳ درصد) )، آب بویژه آب های زیرزمینی (۲۵ درصد ) از مهمترین منابع تولید گاز رادون در داخل ساختمان ها بوده، نحوه ورود به ساختمان و عوامل موثر در آن اهمیت دارند. بطور کلی شکاف و فضاهای خالی موجود در ساختمان، نقاط اتصال، شکاف های موجود در دیوار، فضاهای خالی اطراف لوله و اتصالات در دیوارو کف، آب های آشامیدنی، تاثیر پدیده هایی چون اثر دودکش، اثر کششی مسیر باد، اثر خلاء، گسل ها و شکستگی های زمین، حضور لایه های آب های زیر زمینی و خاک های غیر قابل نفوذ بطور مستقیم و غیر مستقیم در آزاد سازی گاز رادون و نفوذ آن به محیط های بسته موثر می باشند. همچنین رطوبت و مقدار آب موجود در زمین نرخ آزاد سازی رادون راتحت تاثیر قرار داده و چنانچه آب های آشامیدنی خانه دارای بیش از حد استانداردهای موجود حاوی رادون باشد پس از خروج آب از لوله، رادون موجود در آب به صورت گاز متصاعد گردیده و در محیط بسته خانه انباشته می گردد. وقتی گاز رادون در اتمسفر و هوای آزاد قرار می گیرد غلضت آن بسیار کم است. اما وقتی از طریق منابع گفته شده، در یک ساختمان محبوس گردد غلظت و در نتیجه سطح اکتیویته آن افزایش می یابد، بخاطر همین نوسانات برآورد میانگین غلظت سالانه رادون در فضای داخلی منازل مسکونی و محیط های کار به اندازه گیری های دقیق و قابل اطمینان از متوسط غلظت رادون در مقاطع زمانی حداقل ۳ ماهه و ترجیحا طولانی تر نیاز دارد.

بهرحال در بعضی از کشور های جهان و همچنین کشور ما ممکن است هزاران خانه وجود داشته باشد که غلظت رادون در آنها بالاتر از حدمجاز بوده و در صورت بالا بودن مقدار آن در محیط های بسته از طریق استنشاق وارد بدن شده، باعث ایجاد اثرات بیولوژیکی عمده ای بر ساکنین آن ساختمان می گردد. براساس داده های EPA آمریکا در سال ۲۰۰۵ تخمین زده شده که از ۱۵ خانه، یک خانه دارای سطح رادون بیش از حدمعمول می باشد.

- تاثیرات بهداشتی رادون بر سلامت شهروندی:

بر اساس IARC (موسسه بین المللی سرطان که یک آژانس ویژه سرطان است) و کمیته سم شناسی ایالات متحده امریکا رادون در ردیف کار سینوژن ها (سرطان زا ها) طبقه بندی شده است. همچنین مطالعات تلفیقی اروپا، آمریکای شمالی و چین تائید کرده اند که رادون هوای داخل منازل موجب افزایش بروز سرطان ریه در سراسر جهان شده است. این برآوردها نشان می دهد که ۶ تا ۱۵ درصد مبتلایان به سرطان ریه بواسطه تاثیرات رادون به این بیماری مبتلا شده اند.

گاز رادون نسبت به سایر منابع پرتوزا، به تنهایی بیش از نیمی از تابش دریافتی هر فرد را تشکیل می دهد و چون رادون در محیط زیست بصورت گازی شکل می باشد در نتیجه از راه تنفس وارد ریه انسان شده و چنانچه با گرد و غبار و سایر مواد معلق ترکیب شوند، پیوندشان جذب شش ها شده و با گذشت زمان، شش ها را تخریب نموده و علاوه بر برونشیت ریه منجر به سرطان ریه می گردد، و اگر تماس رادون طولانی مدت باشد احتمال ابتلا به سرطان ریه قطعی بوده و افزایش می یابد. البته عده ای از پژوهشگران ارتباط گاز رادون با بعضی از انواع سرطان ها از جمله سرطان خون و سرطان پوست و سرطان معده را مطرح کرده اند ولی هنوز این ارتباط به خوبی به اثباط نرسیده است.

از کل پرتوگیری های بشر ناشی از گاز رادون، ۹۵ درصد آن در داخل ساختمان ها بویژه منازل، ۴ درصد از هوای آزاد و یک درصد از منابع آب های آشامیدنی اتفاق می افتد. رادون موجود در هوا از طریق استنشاق و رادون موجود در آب بعلت محلول بودن در اثر نفوذ به داخل بدن، جذب ارگانیسم های مختلف بدن شده و می تواند عوارض مختلفی را بدنبال داشته باشد.

براساس گزارش EPA در سال ۲۰۰۵ در ایالات متحده، رادون سالانه باعث مرگ ۲۱ هزار نفر در اثر سرطان ریه می شود.

بطور کلی بعد از سیگار، استنشاق گاز رادون دومین عامل مرگ و میر از طریق سرطان ریه بوده و خطر مرگ ناشی از سرطان ریه از طریق رادون برای سیگاری ها خیلی بیشتر از کسانی است که سیگار نمی کشند.

آمار و ارقام کشور ما نیز نشان می دهد که سالانه ۵۱ نفر از ۱۰۰هزار نفر شهروند تهرانی در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند که در نتیجه برای حدود ۸ میلیون جمعیت تهران متجاوز از ۴ هزار احتمال وقوع سرطان وجود دارد ولی انگار هنوز هم آلودگی هوای تهران ناشی از تردد بیش از حد خودرو ها که بیشترین آن منوکسید کربن است خیلی جدی گرفته نمی شود و همیشه به عنوان یک بحران “نفس “در کلان شهر ها مطرح می باشد حال چه برسد به خطر گاز رادون در محیط های بسته شهری که نه تنها در موردش فکر هم نمی کنند بلکه آمار دقیق از میزان ابتلا به سرطان ناشی از گاز رادون وجود ندارد، و نبود همین آمار و ارقام تصمیم گیری در خصوص میزان انتشار گاز رادون و اثرات و پیامد های آن را در محیط های بسته کشورمان را عملا غیر ممکن ساخته و نیاز به مطالعات و تحقیقات جامع در این زمینه ضروری می باشد.

-اندازه گیری غلظت رادون و ارتباط آن با استانداردهای موجود جهانی:

انسان ها بسته به شرایط و استاندارد های زندگی،شرایط فیزیکی محل زندگی ، شرایط جغرافیایی محیط زیست خود و منابع رادیاسونی موجود سالانه بطور متوسط دزی برابر با msv 5/2 (میلی سیورت) دریافت می کنند. بیشترین ترکیب رادیاسیونی که در طبیعت می توان از آن نام برد گاز رادون می باشد که سالانه چیزی برابر با msv 3/1 وارد بدن انسان می گردد. خطر ناشی از غلظت های مختلف گاز رادون برای هر فرد براساس رابطه خطی اثر دز ( بدون آستانه) محاسبه و رادیواکتیو آن بر حسب واحد بکرل در هر متر مکعب بیان می شود. مقدار رادون مجاز در محیط های باز و بسته در کشور های مختلف با اندک تفاوتی مشخص می باشد. بخش استاندارد های (IAEA-BSS) امنیت ساز مان انرژی هسته ای مقدار مجاز رادون را Bq/m3 200الی ۶۰۰اعلام می نماید. البته اغلب کشور ها بر غلظت بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ رادون بعنوان یک سطح مرجع مجاز توافق کرده اند برخی کشور های دیگر نیز مقادیری بالاتر و پایین تر را انتخاب کرده اند.انتخاب سطح مجاز غلظت رادون بر پایه میزان احتمال خطر آن استوار است. این سطوح برای معرفی خطرات تهدید کننده سلامتی شهروندان در محیط زیست شهری همانند سایر خطرات دیگر در زندگی روزمره در نظر گرفته می شوند.

بطور کلی براساس آمار های منتشره از سوی UNSCEAD (کمیته محققان آثار تشعشع اتمی سازمان ملل متحد) با تفاوت های آشکار در بین کشور های مختلف، میانگین سطح رادون در هوای خارج از خانه (محیط های باز شهری) بین ۵ تا ۱۵ بکرل در مترمکعب متغییر است در حالی که میانگین جهانی غلظت رادون در هوای داخلی بین ۳۹ تا ۴۰ بکرل در متر مکعب محاسبه شده است. بنابراین خطر سرطان ریه نیز برای محیطی با آلودگی گاز رادون ۱۴۷ بکرل در مترمکعب با در نظر گرفتن میانگین طول عمر ۷۴ سال برای افراد غیر سیگاری بین ۱-۵/ % و برای افراد سیگاری بین ۵-۴% می باشد.

در کشور ما هم قوانین محیط زیست تا حدودی کیفیت هوای محیط باز شهری را بهبود بخشیده اما به مشکلات فضای بسته توجه زیادی نشده در حالی که کنترل و کاهش تراکم گاز رادون در محیط های بسته شهری و محیط های کار از مهمترین وظایف ارگان های متولی می باشد.

امروزه برای تعیین مقدار گاز رادون در هوای عادی و محیط های بسته علاوه بر کیت های سنجش، دزیمترهای مختلفی ساخته شده است. خوشبختانه در کشور ما نیز توسط گروه پژوهش و توسعه خدمات دزیمتری نوترون و ذرات باردار امور حفاظت در برابر اشعه سازمان انرژی اتمی یک نوع دزیمتر به نام پاسیو نفوذی گاز رادون جهت سنجش و اندازه گیری گاز رادون در محیط های مختلف ساخته شده که می بایست برنامه ریزی های اساسی جهت استفاده از این ابزار در محیط های بسته شهری مورد توجه جدی قرار گیرد.

- مقابله با رادون در محیط های بسته شهری:

امروزه جامعه بشری جدا از طبیعت و به عنوان مخرب آن خود را در محیط های بسته شهری محبوس کرده و به دلیل اینکه در کشور ما ساختمان سازی در اولویت قرار گرفته، احترام به سرمایه ای عظیم به نام طبیعت ایران، به کلی فراموش شده و روز به روز فقط شاهد تخریب آن هستیم و جدا از اینکه با هر شکل و شمایلی از انواع مصالح و سنگ های معدنی در ساخت و سازها استفاده می نمائیم و عملا به سطح آسایش درون ساختمان توجهی نداشته و تهدیدات آن را به حساب نمی آوریم در حالیکه قبل از هر چیز ضمن احترام به طبیعت بایستی در ایجاد ساختمان به سلامت فردی که در آن زندگی می کند توجه ویژه ای لحاظ نمائیم. امری که سازمان بهداشت جهانی در ژانویه ۲۰۰۵ پروژه ای تحت عنوان پروژه بین المللی رادون را به منظور کاهش خطرات بهداشتی و افت نرخ سرطان ریه و نیز افزایش تدابیر صحیح آگاهی های عمومی و سیاسی را در ارتباط با پیامد های قرار گرفتن در معرض رادون در محیط های بسته را تبیین نموده است.

بطور کلی در حال حاضر با روش ها و اقدامات ذیل می توان به مقابله با رادون در محیط های بسته پرداخت:

1. شناسایی و بازرسی مسیر ها و شکاف های ورود گازرادون در اولویت می باشد.

۲٫ استفاده از غشاءهای پلاستیکی در زیر فونداسیون به هنگام احداث ساختمان.

۳٫ اصلاح و بهبود سیستم تهویه محیطهای بسته بخصوص افزایش تهویه در سطوح پایین و کف ساختمان ها.

۴٫ عایق بندی و پرکردن شکاف دیوارها و کف ساختمان نسبت به ورود گاز رادون.

۵٫ استفاده از چاهک رادون در زیر کف ساختمان جهت هدایت مستقیم گاز رادون به بیرون.

۶٫ نصب یک سیستم تنظیم فشارمثبت جهت افزایش فشار هوای داخل ساختمان نسبت به نفوذ گاز رادون و کاهش تاثیر تقلیل فشار هوا در ساختمان.

۷٫ استفاده از مخلوط بتنی با چگالی بالا و همچنین بلوک های بنایی فشرده بجای بلوک های توخالی.

۸٫ آنالیز رادیواکتیوی مصالح ساختمانی قبل از استفاده.

همچنین با توجه به اینکه دود ناشی از یک نخ سیگار به تنهایی۱۵ به توان ۱۲ ذره معلق وارد ریه ها کرده و عامل اصلی بروز سرطان ریه می باشد و به همراه گاز رادون میزان ابتلا به سرطان ریه را تا ۲۵ درصد افزایش می دهد می بایست در محیط های بسته از مصرف دخانیات جدا خودداری شود.

- فناوری ها و تکنولوژی سبز سازگار با محیط های بسته شهری:

کشور های دنیا در زمینه سبز زیستی و کاهش آلودگی در محیط های بسته بخصوص آلودگی ناشی از گاز رادون بیکار ننشسته اند. بطور مثال اخیرا ایالات متحده آمریکا و چین توافق نامه ای جهت همکاری دو کشور به منظور توسعه روز افزون تکنولوژی های سبز امضاء کرده اند که براساس آن در زمینه توسعه تکنولوژی ساخت ساختمان های سبز با کارایی بیشتر به خاطر ذخیره منابع طبیعی و استفاده از مواد جایگزین و کاهش آلاینده های فضای بسته تلاش نمایند.

در شهر های بزرگ مثل تهران، چنانچه مناطق مسکونی براساس استاندارد های بین المللی احداث نشوند ، مصرف انرژی برای تنظیم دمای خانه ها بالا باشد ، فضای سبز و مناطق تفرجگاهی نسبت به جمعیت کم باشد، محیط کار و زندگی با سلامت مردم تناسب نداشته باشد و از همه مهمتر مصالح ساختمانی مورد استفاده با سلامت انسان تناسبی نداشته باشد، آلاینده های موجود در محیط های بسته بویژه رادون ، فرم آلدئید ، اکسیدکربن و ازت سلامت شهروندی را تهدید خواهد کرد. بنابراین باید تلاش کنیم فناوری سازگار با محیط زیست بویژه در مناطق مسکونی توسعه و ترویج پیدا کند. اما متاسفانه در مجموع پیشرفت هایی بویژه در ارتقای کمی و کیفی برنامه های شهرسازی، اجرایی نمودن فناوری های سازگار با محیط زیست در بخش مسکونی عملا در کشور ما صورت نگرفته و اکثر آنها بر این باورند که تولید فناوری سازگار با محیط زیست در محل زندگی انسان ها امری پر هزینه است. درحالیکه سالانه چندین برابر آن را جهت ترمیم خسارت های ناشی از سلامت جسمی و روحی انسان پرداخت می نمایند.

- نتیجه گیری و پیشنهادات:

حضور گاز رادون، ذرات و سایر آلودگی های ناشی ازمنابع انسانی و طبیعی، محیط سرپوشیده را آلوه می کند. آلوده شدن هوای محیط های بسته به نسبت طول مدتی که افراد در داخل آن سپری می کنند (۹۵-۶۵ درصد) و اثراتی که آلاینده های محل های سرپوشیده بر انسان دارند یک مشکل جدی تلقی می گردد و اخیرا” میزان سرطان انسانی به سبب مواد سمی موجود در هوا، از منابع آلاینده محیط بسته و محیط باز بویژه گاز رادون نگرانی بیشتری را بوجود آورده است بنابراین مطالعات جدی در این زمینه بسیار ضروری می باشد. شناخت و اندازه گیری گاز رادون در محیط کار و زیست از این رو حایز اهمیت است که این گاز به عنوان یک عنصر رادیواکتیو مهم و خطرناک بوده و اندازه گیری غلظت آن در مناطق مسکونی به لحاظ ارتباط آن با پرتوگیری عامه مردم بسیار مهم بوده و یکی از وظایف سازمان های حفاظت محیط زیست و یا هر ارگانی که به نوعی با مواد رادیواکتیو و اثرات آنها بر روی انسان ها سروکار دارند بشمار می آید.

تاکنون خانه های مسکونی و محیط های بسته شهری نقاط مختلف کشور ما از نقطه نظر گاز رادون مورد بررسی دقیق قرار نگرفته و برآورد دقیق از میزان پرتوگیری متوسط مردم در این رابطه وجود ندارد. علاوه بر این سال هاست که در کشور ما انواع مصالح ساختمانی بویژه سنگ های گرانیت مختلف و تراورتن در ساختمان سازی و تزئینات و بخصوص در بخش های داخلی ساختمان بطور غیر اصولی و ناصحیح به کار گرفته می شوند.

بنابراین تدوین و اجرای قوانین و مقررات برای جلوگیری از آلودگی ناشی از گاز رادون در محیط های بسته جهت بررسی و اندازه گیری این گاز در محیط های زیست و کار،کنترل و استفاده صحیح از مصالح ساختمانی بویژه انواع سنگ ها موضوعی است که بایستی مورد توجه جدی قرار گیرد. بهرحال موارد مشروحه ذیل می تواند به عنوان راهکار های عملی در کوتاه مدت و بلند مدت مورد تاکید و پیشنهاد قرار گیرد.

1. برآورد اثر رادون بر سلامت فردی و جهانی

۲٫ شناسایی استراتژی های موثر برای کاهش اثر رادون بر سلامت

۳٫ افزایش گزینه های تدبیری و پیگیری اجرای برنامه های ملی کاهش اثرات رادون

۴٫ ارتقاء اطلاعات عمومی و هشدارهای سیاسی درباره پیامد های رادون

۵٫ اتخاذ تدابیر پیشگیرانه در زمان ساخت و ساز ساختمان ها و اماکن مسکونی

۶٫ یکپارچه کردن اقدامات پیشگیرانه و اندازه گیری های کنترلی در نظامنامه ملی ساختمان سازی

۷٫ استفاده از برنامه های آموزشی بهداشت عمومی به منظور به حداقل رساندن مخاطرات و ارتقاء بخشیدن به ایمنی محیط های بسته

۸٫ حذف منابع اولیه آلاینده ها و کاهش در منابع انتشار در تعدادی از محصولات از طریق تغییرات در فرایند تولید و ساختمان

۹٫ وضع مقررات و ضوابط اجرایی در ارتباط با آلاینده های فضای بسته بویژه رادون، فرم الدئید اکسید کربن و ازت

۱۰٫ توسعه و ترویج فناوری های سازگار با محیط زیست بویژه در مناطق مسکونی

- منابع وماخذ:

1- پارکر،سیبل، سازمان حفاظت محیط زیست ،دایرة المعارف محیط زیست ،جلد اول ودوم،۱۳۸۲٫

۲- روفه گری نژاد .جواد وروفه گری نژاد.رضا ،خطرات ناشی ازتجمع گازرادون وراههای جلوگیری وکاهش آن درساختمانها،مجله پیام،صفحات ۲۹-۲۶ .

۳- صدوق .محمدباقر،حرکت انتحاری زندگی شهری ،روزنامه همشهری،شماره ۴۷۶۹، ۱۳۸۷ .

۴- عباس نژاد .احمد، اثرهای زیست محیطی گازرادون واهمیت توجه به آن درایران ،مجله علوم وفنون هسته ای ،شماره ۲۶، ۱۳۸۱ .

۵- عزتی .رامین ، رادون منشاء طبیعی رادیاسیون ،دانشکده مهندسی محطی زیست ترکیه ،۲۰۰۷٫

۶- غیاث الدین . منصور وهمکاران ، بررسی کیفیت هوای داخل منازل مسکونی منطقه ۱و۵ شهرتهران ازنظر دی اکسیدنیترژن ((NO2،فصلنامه علوم وتکنولوژی محیط زیست،شماره یک ،۱۳۸۶٫

۷- قلی پورپیوندی.رضا ، تخمین مقدارپرتوگیری طبیعی ازگازرادون ،سایت ووبلاگ:فیزیک هسته ای کاربردی .

۸- یخکشی .علی، شناخت،حفاظت وبهسازی محیط زیست ایران ،موسسه آموزش عالی علمی –کاربردی جهادکشاورزی،۱۳۸۱٫

۹- یوسفی .رضا و گورانی .علی ، معرفی پروژه بین المللی رادون سازمان بهداشت جهانی سایت: who. Intlionizing radiation

10- de koff . j. p&Lee. B.D.Home Environment . purdue Agronomy. 2007 .

*نویسندگان:

زیست بوم/ بایرام محمودی^۱،طاهره برنا^۲،فاطمه برنا^۳:

^{1-کارشناس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان ساوجبلاغ}

^{۲- کارشناس ارشد اداره حفاظت محیط زیست شهرستان کرج}

^{۳- کارشناس ارشداداره حفاظت محیط زیست شهرستان شهریار}

معاون برنامه عمران سازمان ملل متحد (UNDP) گفت : اقدامات انجام شده برای حفاظت و بهره برداری از پناهگاه حیات وحش میاندشت جاجرم به خوبی انجام شده است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست ، دربازدید یک روزه ˈ بالاسوبر امانیام مورالی ˈ از پناهگاه حیات وحش جاجرم ، وی از نزدیک با فعالیت هایی نظیر افزایش ضریب حفاظتی منطقه ، بالا بردن سطح آگاهی افراد بومی و محلی و مشارکت دادن آنها در حفاظت از منطقه ، مدیریت چرای مراتع این منطقه و کمک به افزایش درآمد افراد بهره بردار از این منطقه آشنا شد.

معاون برنامه عمران سازمان ملل متحد (UNDP) در این بازدید گفت: اقدامات انجام شده در پناهگاه حیات وحش میاندشت جاجرم می تواند به عنوان الگویی برای سایر مناطقی که دارای قابلیت های طبیعی مشابه با این منطقه هستند ، باشد .

مورالی در ادامه از سایت آموزشی تحقیقاتی و تکثیر یوزپلنگ آسیایی در شرایط نیمه اسارت نیز بازدید کرد .

ˈ حسین آبسالان ˈ مدیر کل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی در جریان این بازدید گفت : ۱۴ هزار راس دام مجاز برای مدت ۴ ماه از سال بدون خرید علوفه از مراتع این منطقه استفاده می کنند که مبلغی حدود ۴ میلیارد تومان در خرید علوفه صرفه جویی می شود.

منطقه میاندشت با مساحت ۸۴ هزار و ۴۳۵ هکتار دارای مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان پناهگاه حیات وحش در ۱۰ کیلومتری شرق جاجرم قرار دارد.

این پناهگاه استعداد خاصی برای زندگی گونه های مختلف جانوری از جمله یوز دارد که آن را به عنوان تنها زیستگاه دشتی یوز آسیایی در کشور معرفی می کند.

براساس گزارش اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی در پناهگاه حیات وحش میاندشت حضور حداقل هشت قلاده یوزپلنگ آسیایی قطعی است.

ویژگی های موجود در این پناهگاه حیات وحش باعث شد تا در سالهای اخیر ۳۲۰ هکتار از مساحت این منطقه به امر تکثیر و پرورش یوزپلنگ آسیایی اختصاص یابد. اجرای پروژه تکثیر و پرورش یوزپلنگ آسیایی در شرایط نیمه اسارت با جذب اعتبار و حصارکشی ۲۵۰ هکتار از این منطقه در سال ۱۳۸۷ به طور رسمی آغاز شد.

http://zistboom.com/8331/

نخستین همایش ملی محیط زیست و منابع طبیعی زاگرس ۲۵ آبان ماه در خرم آباد لرستان برگزار می شود.

به گزارش زیست بوم و  به نقل از نخستین همایش ملی محیط زیست و منابع طبیعی زاگرس ، منطقه زاگرس از لحاظ داشته های گیاهی و جانوری یکی از غنی ترین زیستگاه های کره زمین به شمار می رود که با داشتن پوشش جنگلی بسیار مناسب نزدیک به ۴۰ درصد از منابع آب شیرین ایران را تامین می کند و از سوی دیگر از بروز خساراتی همچون سیل و خشکسالی جلوگیری می کند.

این همایش در دو محور اصلی ˈ ابعاد حقوقی ˈ و ˈ محیط زیست ˈ برگزار می شود که هر کدام از این محورها دارای زیر بخش های مختلفی هستند که ˈ بررسی ابعاد حقوقی تخریب محیط زیست و منابع طبیعیˈ ، ˈ بررسی جایگاه حقوقی در مدیریت محیط زیست و منابع طبیعیˈ ، ˈ بررسی ابعاد حقوقی ذغالگیری در زاگرسˈ و ˈ بررسی ابعاد حقوقی برخورد با متخلفین تخریب محیط زیست و منابع طبیعیˈ زیر مجموعه های محور حقوقی همایش است.

ˈ تنوع زیستی زاگرس ، راهکارها و مخاطرات پیش روˈ ، ˈ مدیریت زباله و نخاله های ساختمانیˈ ، ˈ بررسی خطوط انتقال نیرو و تاثیر آلودگی نفتی بر محیط زیست زاگرسˈ ، ˈ ضرورت حفاظت از گونه های آندمیک زاگرسˈ ، ˈ صنایع آلاینده و مدیریت فاضلاب ˈ ، ˈ تاثیر برداشت های غیر اصولی بر روی منابع طبیعی زاگرسˈ ، ˈ اثرات آلودگی « آب ، خاک و هوا » بر جوامع انسانی زاگرسˈ و ˈ نقش سازمان های مردم نهاد حامی محیط زیست در حفظ محیط زیست زاگرس و آموزش جوامع محلیˈ محورهای بخش محیط زیست است.

رشته کوه های زاگرس از مناطقی همچون کرانه های دریاچه وان در ترکیه آغاز و استانهای آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، چهار محال و بختیاری، اصفهان، کهگیلویه و بویر احمد، فارس و بخش هایی از استان خوزستان را شامل می شود که می توان به ارتفاعاتی همچون زرد کوه با ۴۵۴۸ متر ارتفاع در استان چهار محال و بختیاری و اشترانکوه با ۴۱۳۹ متر ارتفاع در استان لرستان اشاره کرد.

زاگرس سرزمین بلوط و سنجاب ایرانی است ، گونه هایی که در تداوم حیات این دیار نقش بسیار پر رنگی داشته تا این اکوسیستم را بیش از پیش ارزشمند کند ، وجود شش میلیون هکتار جنگل بستری بسیار مناسب برای تمامی زیستمندان زاگرس به شمار می آید و به همین دلیل حفاظت و حراست از این داشته های طبیعی همت همگانی ما را می طلبد.
در همین راستا برگزاری نخستین همایش ملی حقوق محیط زیست و منابع طبیعی زاگرس لازم و ضروری به نظر می رسد تا بدین وسیله اسباب حفاظت از سرزمین زاگرس بیش از پیش فراهم شود.
برگزاری اولین همایش ملی حقوق محیط زیست و منابع طبیعی زاگرس فرصتی است برای دانشمندان، حقوقدانان، اساتید و دانشجویان دانشگاه های سراسر کشور که با ارائه راهکارهای علمی و عملی در زمینه چالش های پیش روی مباحث حقوقی حمایت و حفاظت از داشته های طبیعی استان های زاگرس نشین گامی مفید و موثر در جهت بهبود شرایط زیست محیطی زاگرس بر دارند.

نخستین همایش ملی محیط زیست و منابع طبیعی زاگرس با همت استانداری لرستان و شورای هماهنگی تشکلهای حامی محیط زیست خرم آباد در این شهر برگزار می شود.

روز عید قربان و پیامک های متعدد تبریک تلنگری بود که سهم من در قربانی کردن “من” تا چه اندازه است؟ آیا فقط تحمل ناملایمات اقتصادی و نظاره بر بداخلاقی‌های سیاسی و لب گزیدن است یا باید از این “منیت” فراتر رفت؟  شاید فقط مردمانی با استعداد ایرانیان برای تحمل دشواری ها، می توانند در این روزهای سخت تحریم ناعادلانه غرب مقاومت کنند، لبخند بزنند و امیدوارانه روز را به شب گره بزنند. حال و روز اقتصاد که خوب نباشد خیلی ها دل و دماغ ندارند، برای همین حرف زدن از «محیط زیست» و دشواری ها و موفقیت های آن از نگاه برخی دل خوش می خواهد، به کسی اگر خرده بگیری که چرا فلان مشکل محیط زیستی را داریم شانه هایش را بالا می اندازند و همان شعر مشهور سهراب سپهری را می خواند: دل خوش سیری چند!؟

1- «در سال ۱۹۵۶ نیروهای پیمان ورشو وارد بوداپست شدند و پس از زد و خوردی کوتاه اما خونین دولت ایمره ناگی، نخست وزیر “مرتد” مجارستان را برکنار کردند( در سال ۱۹۸۹ به او و همرزمانش اعاده حیثیت شد). جانشین او، یانوش کادر، یکی از برنامه های دولت خود را “بیرون بردن کشور از صفحه اول روزنامه ها”ی جهان ذکر کرد. در بطن حرف کادار این نکته نهفته بود که صفحه اول روزنامه معمولاً جای مشاهیری است مانند بازیگران سینما و خوانندگان پاپ که به حکم حرفه خویش ناچارند حتی بدنامی را به گمنامی ترجیح بدهند؛ و جای ورزشکارانی است که مدال می گیرند؛ و جای سیاستمداران و سران قدرتهای بزرگی که یا سرگرم مشکل درست کردن برای مردم دنیا، یا در تلاشند تا وانمود کنند مشغول حل جنین مشکلاتی اند. کشوری کوچک و معمولی مانند مجارستان اگر وارد صفحه اول روزنامه ها شود یا باید برای خبر بحران سیاسی و اقتصادی و جنگ داخلی باشد یا برای وقوع بلایای طبیعی.بنابراین غیبت چنین کشوری از صفحه اول علامتی است برای این معنی که خبر بدی از آن سو در راه نیست.». (خاطرات و فراموشی، محمد قائد )

2- محیط زیست ایران با مشکلات بسیاری روبرو است، این تخم مرغ های گندیده را هم نمی توان تنها در سبد سازمان حفاظت محیط زیست یا این دولت گذاشت، درد اینجاست که فقط وقتی بحران های عظیمی مانند ریزگردها، سیل و خشکسالی و دریاچه ارومیه رخ میدهد این موضوع در دسته اخبار مهم می نشیند و شاخک های اجتماعی و البته سیاسی فعال می شوند، در این میان بخش بزرگی از کاهلی را باید به حساب رسانه ها نوشت، رسانه هایی که ذائقه مخاطبان را تا سرحد دعواهای سخیف و حرف های درشت و نشخوار نشده برخی ورزشکاران تقلیل داده اند، وقتی فراز و فرود چند تومانی قیمت «دلار» به میزان الحراره لبخند و شادمانی مردم تبدیل می شود، وقتی بازیگران درجه سه تلویزیون به الگوهای جوانان و نوجوانان تبدیل می شوند، وقتی صفحه «پیوندها» – صفحه ای که در هنگام تلاش برای رویت یک سایت فیلتر شده بالا می آید- به پربازدید شده ترین سایت کشور تبدیل می شود، دیگر هیچ معلم باهوشی موضوع انشایش را «علم بهتر است یا ثروت» انتخاب نمی کند،اگر معلمی تازه نوتجربه هم بخواهد این سوژه را به دانش آموزان دبستانی بدهد بعید است آنها خرده نگیرند: آقا اجازه! بهتر نیست در مورد ثروت بهتر است یا شهرت بنویسیم؟!

3- در میان خبرهایی که از خشک شدن دریاچه اورمیه، سیل بهشهر در نتیجه جنگل تراشی، آلوده شدن کارون به زباله ها، سلاخی یک پلنگ در ممسنی و … که با اشتیاقی بغض آلود در فضای رسانه ای دست به دست شد کمتر کسی به این موضوعات توجه کرد:

-  چرا موفقیت مهندس جوان و فعال حوزه محیط زیست، محمدصادق فرهادی نیا که در مهرماه سال جاری جایزه معتبر موسسه پانترا را در سال ۲۰۱۲ کسب کرد، در رسانه ها انعکاس درخشانی نداشت؟  

- کمتر رسانه‌ای موفقیت سید محمد مجابی را بازتاب داد،ایشان جلد اول اطلس خلیج فارس را که کار علمی آن توسط نهادهای دانشگاهی و تحقیقاتی جهان از جمله دانشگاههای وست مینستر و متروپلیتن لندن انجام شده در سال ۲۰۱۲ با حمایت سازمان جهانی اسکان بشر به چاپ رسانده است.

- جایی ندیدم رسانه‌ای بنویسد کارشناس جوانی به نام صادق صادقی زادگان اوائل سال ۲۰۱۲ به عنوان مدیر اجرایی مرکز منطقه ای کنوانسون رامسر در غرب و مرکز آسیا انتخاب شد.

-  کمتر رسانه ای به فتح الله امیری کارگردان خوب و علاقمند محیط زیست و تیمش تبریک گفت که با فیلم خوبش”در جستجوی پلنگ ایرانی” جایزه برگ نقره ای بخش محیط زیست ششمین جشنواره بین المللی یاهورینا بوسنی – ۲۰۱۲ را کسب کرد.

- تعجب کردم که وقتی دکتر علی نظری دوست پس از پنج سال مدیریت طرح حفاظت از تالابهای ایران به سمت کارشناس محیط زیست برنامه توسعه ملل متحد انتخاب شد، جز یکی دو وبلاگ انعکاس دیگری نداشت.

-  کسی انگار اصلاً دلش نخواست ببیند  که دکتر  اصغر محمدی فاضل عضو هیات علمی دانشگاه محیط زیست ایران از بین ۵۰ اندیشمند برجسته بین المللی برای تهیه گزارش چشم انداز جهانی تنوع زیستی (GBO) از سوی سازمان ملل انتخاب شد.

- چقدر تلاش کردیم که دیگران هم بدانند سازمان حفاظت محیط زیست ایران در جریان برگزاری اجلاس جهانی یونسکو در مورد برنامه انسان و زیست کره که تیرماه در مقر یونسکو در پاریس برگزار شد به عنوان نایب رئیس این شورا انتخاب شد؟

4- یکبار دیگر به واژه «انتخاب» دقت کنید، در مناسبات بین المللی به دشواری کسی از ایران را برای یک کرسی خاص «انتصاب» می کنند، وقتی بحث از «انتخاب» می شود این موضوع دشواری ده چندانی می یابد، در «انتصاب» می شود به سبک آن رئیس فدراسیون سایق فوتبال ایران با استمداد از بسته های پسته و قالیچه های دستباف، دست و دل صاحب منصب خارجی را لرزاند اما وقتی حرف از «انتخاب» می شود باید توان علمی و قدرت چانه زنی بالا برای متقاعد کردن دیگران داشت. کشورهای بزرگ در نشست های بین المللی با محوریت محیط زیست برای فتح کرسی ها با هم می جنگند، یارگیری می کنند و شبکه ای از «یاران» همدل خود را می سازند، آنها باور دارند که اهرم محیط زیست –به عنوان دیپلماسی نرم- حتی در چانه زنی های سیاسی بین المللی سخت به کار می آید، آن را موضوعی انتزاعی و تزئینی نمی بینند، به همین دلیل برای کسب هر صندلی و کرسی و کنار زدن هر رقیبی – بویژه اگر نامش جمهوری اسلامی ایران باشد- دست به کارهای مختلفی می زنند.

5- فهرست بالا شامل برخی از توفیقات –اغلب متکی بر ظرفیتهای فردی- بود که ذکر شد. اگر به اقدامات شاخصی نظیر “آبرسانی به گوزن زرد با بالگرد”، “استخدام حدود ۱۰۰ محیطبان طرح یوز در سازمان محیط زیست”، “اقامت شبانه معاونین سازمان در پاسگاههای دورافتاده محیطبانی”، “تقدیر نماینده سازمان ملل از پروژه تالابها”، “اعطای لوح افتخار حفاظت از لایه ازن” و دهها مثال دیگر نیم نگاهی بیندازیم، میشود دید که نسل جوان –مدیریتی و کارشناسی- محیط زیست کشور رویکردی امیدوارکننده اتخاذ کرده است.

به همین بهانه باید هر موفقیت بین المللی در عرصه محیط زیست را جشن گرفت. اما چرا چنین نمی کنیم؟ چرا از اینکه خبر خشک شدن دریاچه ارومیه در راس اخبار شبکه های بین المللی و تیتر یک روزنامه ها بنشیند لذت می بریم اما نمی کوشیم موفقیت هایمان را پررنگ تر کنیم؟ بدیهی است که در یک جامعه آزاد چندصدایی هر یک از ما گرایشهای سیاسی و اجتماعی خاص خود را داشته باشیم ولی ما مجارستان پس از جنگ جهانی نیستیم که بخواهیم از صفحه یک روزنامه ها بگریزیم. ایران عزیز این استعداد را دارد که موفقیت هایش در عرصه محیط زیست هم به تیتر یک روزنامه ها تبدیل شود، اگر باور داریم دل مان با «محیط زیست ایران» است باید موفقیت های آدم های این محیط زیست را هم دوست داشته باشیم، به آن افتخار کنیم و بکوشیم تکرار شوند.

سفر خوش اما …

سفر به سبک ایرانی

پورشه پانامرا و دریاچه ارومیه

دروغی به نام فلامینگوهای دریاچه ارومیه

برای همسران محیط بان های ایران زمین

خون سرخ محیط بان بر سفره افطار

محیط بان ها از شعار خسته اند

وقتی در ایران صحبت از حیوانات می شود ذهن خیلی ها به سوی دشت های پر از چرنده و درنده آفریقا می رود، جایی که شیرهای گرسنه گورخرها را بعد از تعقیب و گریزی مهیج از هم پاره پاره می کنند، یوزپلنگ های چابک نفس آهوی خسته را می برند، کروکودیل ها چهارپایان را با شاخ و مو می بلعند و ….

اما این تمام حقیقت دنیای وحش نیست، گاهی در میان آنها اتفاقاتی می افتد که حیرت انگیز است، دوستی هایی که گرچه شاید ناپایدار باشد اما به دیدنش می ارزد.

به گزارش همشهري آنلاين:شبکه خبري زد د اف آلمان گزارش داد، آژانس فضايي ناسا و سازمان هواشناسي NOAA آمريکا اعلام کردند اندازه متوسط اين سوراخ حدود 18 ميليون کيلومتر معکب است.پژوهشگران سال هاست مشغول اندازه گيري کاهش سوراخ لايه اوزون هستند.از آنجا که عوامل پارگي لايه اوزون همچون مواد کلر فلور کربن (FCKW) عمر بسيار طولاني دارند، روند بسته شدن اين لايه بسيار کند پيش مي‌رود.به گفته کارشناسان ممکن تا سال 2065 روند بهبود کامل لايه اوزون زمان ببرد.

http://www.iren.ir/Nsite/FullStory/?Id=7851

The 11th Meeting of the Conference of the Contracting Parties

26/08/2012
"Wetlands: home and destination"
11th Meeting of the Conference of the Contracting
Parties to the Ramsar Convention
Bucharest, Romania, 6-13 July 2012

Proceedings of the 11th meeting of the Conference of the Contracting Parties

The text of the Ramsar Convention and other key original documents

In this 2011 photo, workers adjust oil pipe valves in Iraq's Zubair oil field as smoke rises in the background from the flaring of excess gas. Iraq's oil production is set to double within the next seven years, according to a new report.

Photograph by Atef Hassan, Reuters

Thomas K. Grose in London

For National Geographic News

Published October 9, 2012

 

 

اشتبین

http://sarzamin-man.mihanblog.com/post/351

ملبورن ؛ شهری که فرشته هایش روی درختان مأوا گزیده اند!

    امروز یک هموطن عزیز به نام عارف عشقی از دیار استرالیا برایم تصاویری را فرستاد که دریغم آمد با شما خوبان روزگارم به اشتراک ننهم تا مانند من از شهد شیرین انسان بودن در هزاره‌ی دود و دم و سیمان و گلوله به خود همچنان نبالید!

     عارف عشقی دانشجوی دوره‌ی دکترا در دانشگاه ملبورن است و دارد در یکی از رشته‌های نوین مربوط به زیر گروه  علوم زیست پزشکی (Neuroinformatics) ادامه تحصیل می‌دهد.

    اما البته تصاویر ارسالی‌اش ظاهراً ربطی به تخصص پیش‌برنده‌اش ندارد؛ هر چند که ماهیت میان رشته‌ای آن شاید بی تأثیر نباشد در دیدن آن چه که معمولاً مهندسان و پزشکان نمی‌بینند! می‌بینند؟

     تصاویر مربوط به درخت سرنگونی است که در اثر وزش شدید باد در یکی از محله‌های شهر ملبورن به نام باندورا نقش بر زمین شده است. اما نکته جالب این است که این ماجرا امروز و دیروز رخ نداده، بلکه حدود یکسال از سقوط این درخت می‌گذرد. با این وجود، شهرداری منطقه اقدامی برای جمع‌آوری آن نکرده است. می‌دانید چرا؟

    زیرا آنها تصمیم گرفتند تا درخت را در همین حال زنده نگه‌دارند و یک چالش را به فرصت بدل سازند! آنها با ریختن مخلوطی از هوموس (خاکبرگ) در زیر تنه درخت، کوشیدند تا از دیگر اندام هوایی و تنه درخت به عنوان محلی برای رویش ریشه‌های ثانویه سود برده و بدین ترتیب، درخت را از خطر مرگ نجات دهند. 

     جالب این که در تابلویی که ملاحظه می‌کنید، تأکید کرده‌اند که این یک طرح آزمایشی است و برای نخستین بار می‌خواهند آن را تجربه کنند، هرچند که هنوز از نظر علمی چنین روشی ثابت نشده است.

    حال حرکت شهرداری ملبورن را مقایسه کنید با شهرداری تهران یا شهرداری فومن یا ماجرای بلوار ملک آباد مشهد یا  ناهارخوران گرگان و یا هر شهر دیگری که خدا را شکر در ایران کم هم نیستند! هستند؟ و بعد ببینید که چرا آنها که پیامبری هم ندارند که برایشان بگوید: شکستن شاخه یک درخت، مانند شکستن بال فرشتگان است؛ بیشتر از ما در اندیشه نجات و تیمار درختان هستند!
     می‌گویم: نکند فرشته‌ها از ایران پرکشیده‌اند و رفته‌اند و با انحرافی معنادار! دارند از درختان آن سوی آبی‌ها پاسداری می‌کنند؟!

http://darvish100.blogfa.com/post-2268.aspx

درس هایی از اثرگذاری یک گوشتخوار بر زیستبوم/
بازگشت گرگ به پارک ملی یلوستون

 کوشان مهران: هنگامی که در سال 1926 خبر کشتن دو گرگ در «پارک ملی یلوستون» امریکا به دست شکاربانان پارک منتشر شد، هیچ کس افسوس نخورد. برپایه قانون کنترل جمعیت درندگان (و در واقع ریشه کنی گوشتخواران) شکاربانان فدرال در کنار جایزه بگیران و تله گذاران دولتی موظف به نابودی گرگ خاکستری بودند، گله داران آن گونه با سم، تله و تفنگ در ایالت «آیداهو» جمعیت گرگ را کاهش داده بودند که در سال پایه گذاری پارک ملی یلوستون در سال 1872، برمبنای مدارک، پرداخت جایزه نسبت به دهه های پیشین جمعیت گرگ ها رو به کاهش گذاشته بود و در این میان شاید جانورشناسی در گزارش کاری خود به نابودی گرگ در ایالت آیداهو همچون دیگر ایالت ها اشاره ای گذرا داشت.

درواقع دلیل اصلی پایه گذاری نخستین پارک ملی ایالات متحده آمریکا، بیشتر به دلیل اغنای حس زیبایی شناسی و پایداشت جنگل از چوب بران، گله داران و معدن کاوان بود تا حفاظت از حیات وحش.

در سال 1883 قانونی مبنی بر جلوگیری از شکار و بهبود شرایط گونه های «گوزن اِلک»، «گوزن دم سپید»، «بیزون امریکایی» و «آنتیلوپ پرانگهورن» به تصویب رسید ولی با توجه به دید حفاظتی آن روزگار شکار گرگ، «خرس گریزلی» و «خرس سیاه» و «شیرکوهی (پوما)» مجاز اعلام شد.

در کنار سربازان و از سال 1916 کارکنان سرویس پارک های ملی امریکا، تله گذاران فدرال و حتی بازدیدکنندگان پارک، مجاز به تیراندازی به سوی گوشتخواران بودند. (البته باید خاطر نشان شود از اوایل دهه 1920 به دلیل اینکه خرس ها (گریزلی و سیاه) برای بازدیدکنندگان جذاب بوده و به دلیل تغذیه دستی و استفاده از پسماند به ظاهر رام به نظر می رسیدند، از خطر نابودی نجات یافتند.)

در اواخر قرن نوزدهم، جمعیت ایالت های شرقی گوزن الک نابود شده و از 60 میلیون بیزون، تنها 1500 سر برجای مانده و بدین جهت کشتار گوشتخواران حتی درون مرزهای پارک برای افزایش جمعیت گیاهخواران حتی برای بوم شناسان راهکار کارآمدی بود. ولی دست کاری در چرخه طبیعت به آرامی اثر خود را نشان داد. به تدریج گله های الک رو به افزایش گذاشته و باعث تخریب شدید زیستگاه های جنگلی و چمنزارها در یک زیستبوم محصور در مزارع و مراتع شدند. پس از نابودی گرگ، کایوت ها سعی در اشغال کنام اکولوژیک گرگ را گرفتند و این افزایش جمعیت باعث کاهش شدید جمعیت «روباه قرمز» شد.

در سال 1940 «آلدو لئوپولد» طبیعت شناس کم نظیر آمریکایی درباره عواقب سوء نابودی نسل گوشتخواران بر زیستبوم هشدار داد و از اوایل دهه 1960 با اطلاع رسانی عمومی بوم شناسان به تدریج دید مردم و به ویژه شهرنشینان نسبت به گرگ تغییر یافت. یکی از مهم ترین فعالان پایداشت و احیای نسل گرگ «دیوید مچ» است که در سال 1970 کتاب معروف خود The Wolf: The Ecology and Behavior of an Endangered Species (گرگ: بوم شناسی و رفتار یک گونه در معرض خطر) را نگاشت.

در این دهه بسیاری از دوستداران طبیعت درخواست هایی مبنی بر لغو قوانین نابودگر گرگ و احیای نسل آن را به نمایندگان سنا و کنگره فرستادند. از سویی در ایالت هایی چون «مونتانا» گله داران بزرگ، گرگ را همواره به چشم دشمنی خون ریز دیده و هواداران احیای نسل گرگ را مشتی شهر نشین شکم سیر به حساب می آوردند.

در دهه 1980 برپایه نظر سنجی که از بازدید کنندگان پارک ملی یلوستون انجام شد در حدود 60 درصد قبول داشتند که گرگ در یلوستون در کنار دیگر جانوران از حق حیات برخوردار است. پس از سال ها دعوای حقوقی در سوم ژانویه سال 1995 تعداد 14 گرگ از جمعیت «دره مکنزی» در «آلبرتای کانادا» در پارک رها سازی شده که در همان سال به دلایل گوناگونی چون برخورد با خودرو، خارج شدن از مرزهای پارک و مهم تر از همه تیراندازی تعمدی دامداران، دیگر مشاهده نشدند. اما در ژانویه سال 1996 تعداد 17 گرگ برای بار دوم از کانادا زنده گیری شده و پس از رها سازی و پایش جمعیت و حفاظت بیشتر، اکنون در محدوده پارک 10 گله به تعداد 98 گرگ وجود دارند.

به تدریج قرار گرفتن گرگ در جایگاه واقعی خود تاثیرات مثبت خود را در یلوستون نمایان ساخت. در سال 2001 تنها یک گروه «بیدستر امریکایی» در زیستبوم آبی پارک وجود داشت ولی افزایش جمعیت گرگ ها باعث فشار بر گله های گوزن الک و به حرکت درآوردن آنها شد؛ که تاثیر به سزای در کاهش فرسایش کرانه های رودخانه ها و احیای بیدستان ها به عنوان یکی از مهم ترین منابع غذایی بیدستر داشت و اکنون 11 گروه بیدستر در پارک وجود دارد. (بیدستر همان جانوری است که با استفاده از شاخه درختان، روی رودخانه ها سد می سازد.)

جز متعادل کردن تعداد گوزن الک و حذف نمونه های بیمار و ضعیف، بقایای شکار گرگ ها به ویژه در فصل بارش برف خوان گسترده ای برای گونه هایی چون خرس گریزلی، خرس سیاه، ولورین، عقاب طلایی و کلاغ سیاه می گسترد.

شاید بسیاری از ما داستان انفجار جمعیت «قوچ ارمنی» در «جزیره کبودان» (محوطه ای سرزنده که سابقا دریاچه ارومیه نام داشت) را در اواخر دهه 1340 شنیده باشیم که در یک جزیره 33 کیلومتر مربعی، بیش از سه هزار قوچ ارمنی به دلیل گرسنگی و سوءتغذیه در زمستانی سخت با مرگ و میر گسترده ای روبرو شده و کارشناسان محیط زیست با زنده گیری و انتقال دو پلنگ نر و ماده از پارک ملی گلستان، سعی در احیای زیستگاه و متعادل ساختن جمعیت قوچ های ارمنی داشتند. (هرچند پس از تلف شدن پلنگ ها پبشنهاد معرفی یوز به منطقه داده شده و اکنون با صدور پروانه شکار جمعیت تعدیل می شود و از طرف دیگر از شنیده ها برمی آید در چندین سال پیش به عنوان تعدیل جمعیت، آنگونه کشتاری در جزیره صورت می گرفت که مردم در قصابی های شهر ارومیه قادر به خرید راسته و فیله قوچ ارمنی بودند.)

در حال حاضر به دلیل کاهش شدید جمعیت پلنگ، آنگونه «تشی» فزونی یافته که با کَت زدن (کندن پوست پایه) درختان کهنسال «بنه»، در بسیاری از زیستگاه ها باعث از دست رفتن تدریجی پوشش جنگلی ناچیز کشور شده است. (تشی بزرگترین عضو خانواده جوندگان در ایران و نوعی خارپشت نسبتا بزرگ جثه است که خارهای بلند و دو رنگ آن مشهور هستند.)

کشتار گونه هایی چون گراز تنها یک مسکن است. باید از تجربیات نیک و بد دیگر کشورها درس گرفت تا راه رفته را مجدد به دشواری نپیماییم. تمام زنجیره های یک زیستبوم، خُرد یا کلان، به یکدیگر بهم پیوسته هستند. کشتار گرگ به دلیل حمله به دام های اهلی، که ملخ وار مراتع را روبیده اند شاید باعث افزایش و انفجار جمعیت گونه هایی چون جوندگان و گراز شود.

کد خبر : 91081008

با آغاز سال تحصیلی؛
طرح ملی «محیط یار» در استان البرز کلید خورد

با آغاز سال تحصیلی جدید، «طرح ملی محیط یار» توسط اداره حفاظت محیط زیست شهرستان کرج و با همکاری کانون استانی فرهنگی- تربیتی شهید فهمیده کلید خورد.

به گزارش سبزپرس، این طرح با هدف آموزش نکات زیر ساختی محیط زیست به کودکان و دانش آموزان در حال انجام است.
 براساس این گزارش، دانش آموزان مقطع پیش دبستانی این کانون در فضایی شاد و مفرح و به صورت علمی و عملی، با مباحثی چون تنوع زیستی، جنگل، خاک، آب، هوا و زباله آشنا می شوند.
آموزش این دوره ها در مهد کودک ها، مدارس، دانشگاه ها، اداره ها و... در حال برنامه ریزی و اجراست. دانش آموختگان نیز در پایان این دوره ها کارت محیط یار دریافت خواهند کرد.
همچنین به منظور وجود پایگاهی قوی و موثر، شبکه علمی- فرهنگی- اجتماعی منتخب محیط یاران در طول تابستان، در جامعه القرآن گوهردشت کرج تشکیل شد.
در این طرح، دانش آموزان در هر سه مقطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان تحت آموزش مباحث کلیدی و پایه ای محیط زیست قرار گرفته و هر یک تبدیل به بازویی قوی برای ارائه و آموزش مباحث زیست محیطی به همکلاسان خود در مدارس شده اند.

کد خبر : 91081007

استان اصفهان در امنیت زیستگاه های حیات وحش رتبه اول دارد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست اصفهان گفت: این استان رتبه نخست کشوری در باره امنیت زیستگاه های حیات وحش و سالم بودن گونه های شاخص (آهو، کل بز ، قوچ و میش) داراست.

ˈکیومرث کلانتریˈ افزود: بهترین زیستگاه های حیات وحش در استان اصفهان وجود داردکه در کشور نمونه است.

وی از سرشماری جمعیت پستانداران در زیستگاه های طبیعی استان خبر داد و گفت: این سرشماری از 20 مهر به مدت سه ماه در این استان انجام می شود.

مدیرکل حفاظت محیط زیست اصفهان آگاهی از آمار دقیق زیستگاه های موجود استان، تعداد گونه های شاخص، کیفیت زیستگاه ها و امنیت آن را از اهداف این سرشماری عنوان کرد.

وی به روز کردن اطلاعات علمی در حوزه محیط طبیعی، ارتقای برنامه های مدیریتی حیات وحش و مطالعات دقیق اثرات تهدیدها و خشکسالی ها روی پستانداران را از دیگر اهداف این سرشماری بیان کرد.

کلانتری با بیان اینکه این سرشماری هرساله انجام می شود، افزود:تاکنون در استان اصفهان 62 گونه پستانداران، 296 گونه پرندگان، 40 گونه خزندگان، 41 گونه ماهی و هشت گونه دوزیست و یکهزار و 635 گونه گیاهی شناسایی شده است.

منبع : ایرنا

یکی از باسابقه ترین مربیان فیل ها در باغ وحش سیدنی توسط یکی از شاگردانش به شدت مصدوم شد.
به گزارش خبرآنلاین لوسی ملو در حال شستشوی یکی از بچه فیلهای آسیایی در باغ وحش تارونگا شهر سیدنی بود که مورد حمله این بچه فیل ۲ ساله قرار گرفت و پس از این اینکه به شدت با نرده ها برخورد کرد بیهوش شد . با حضور تیم امداد ملوبهوش آمد ولی پس از گفتن چند جمله ایست قلبی کرد و سریع به بیمارستان منتقل شد. بچه فیل مهاجم شوفلز نام دارد و به دنیا آمدن او در این باغ وحش یکی از حوادث مهم دو سال گذشته محسوب می شد. آخرین گزارشها از زنده بودن این مربی حکایت دارد.

لینک فیلم

مرال یا گوزن به عنوان یک گونه بومی و منحصر به فرد از پستانداران حمایت شده‎ای است که با تهدیدات پیش رو در معرض انقراض وجود دارد و در جنگل‎های خزری زیست می‎کند رفتارهای خاصی از خود بروز داده و با نعره‎هایی که سر می‎دهد اقدام به ایجاد قلمرو برای خود می‎کند که به آن گاوبانگی می‎گویند. جنگل‎های استان گلستان زیستگاه گونه‎های جانوری مختلفی است .

عکس ها : ابوطالب ندری

http://arw.ir/?p=37521

معمولا بدن موجودات مختلف، برای این که گرم نگاه داشته شود، دارای پوشش است. اما در مورد فیل‌ها، ‌برعکس است. موهای فیل کمک می‌کند بدنش تا حد زیادی خنک شود.

فیل‌ها از جمله موجوداتی هستند که برخلاف اغلب انسان‌ها، به مدل موی خود کوچک‌ترین اهمیتی نمی‌دهند. آن‌چه برای این بزرگ‌ترین موجود ساکن خشکی اهمیت دارد، کاربرد موهاست.
به گزارش خبر آنلاین مطالعات گروهی از محققین دانشگاه پرینستون نشان می‌دهد که موهای کم‌پشت فیل‌ها، به خنک شدن آن‌ها کمک می‌کند. البته، ‌این یافته قدری عجیب است،‌ چون در مورد سایر موجودات،‌ کاربرد موها معمولا گرم نگه داشتن بدن آن‌ها است. اما چنان که الی بوزاید، سرپرست تیم مطالعه می‌گوید، این گروه نشان داده که کاربرد موهای بدن فیل،‌ کاملا برعکس است.
موهای روی سطح پوست فیل، به این حیوان کمک می‌کند تا گرما را از بدن خود دور کند. بر اساس یافته‌های این مطالعه، یک نسیم خیلی ملایم کافی است تا فیل به اندازه قابل توجهی خنک شود. در چنین شرایطی فیل تا ۲۰ درصد از گرمای بدن خود را از دست می‌دهد!
فیل‌ها حیوانات بزرگی هستند و بدن آن‌ها پوستی است. برای همین،‌ باید راه‌های خنک کردن خود را هم بیاموزند. برای مثال،‌ آن‌ها یاد گرفته‌اند که با کمک خرطوم خود،‌ روی بدنشان آب و گل بریزند،‌ تا خنک‌تر بمانند. کانر میروولد از فارغ‌التحصیلان دانشگاه پرینستون و از نویسندگان این مقاله، به حدود ۳۰۰ سال پیش اشاره می‌کند که برای اولین بار، دانشمندی به نام انتونی وان لیوون‌هوک با استفاده از میکروسکوپی که خود ابداع کرده بود، ‌موهای فیل را مورد مطالعه قرار داد و برای انجمن سلطنتی در این‌باره نوشت. وی می‌گوید: «البته خیلی عجیب نیست که چیزی بسیار کوچک، روی جسمی بسیار بزرگ، آن هم بزرگ‌ترین حیوان ساکن خشکی، فراموش شود».

____________________________________________________

تصاویر زیبا از نجات یک فیل و پیوستنش به مادر

فیلها اینگونه قربانی می شوند!

http://arw.ir/?p=37752

    عنوان این یادداشت، نام کتابی است که اخیراً به همت سیّد عطا رضایی و توسط انتشارات سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور منتشر شده است. این کتاب در هفت فصل کوشیده است تا چهره‌ای مجمل از دارایی‌های موجود در حوزه منابع طبیعی کشور را به نمایش نهد. نویسندگان این مجموعه به ترتیب فصول ارایه شده عبارتند از: سیّد عطا رضایی، خسروثاقب طالبی، مرتضی ابراهیمی رستاقی، نگهدار اسکندری، فاطمه مهدوی، محمّد خسروشاهی، محمّد درویش، روزبه اجلالی، محمّدرضا شجاعی و سیّد محمّد حسین لباسچی.

    همان طور که اشاره شد، نگارنده نیز در نگارش فصل چهارم (بیابان‌های ایران) و فصل ششم (امکانات اقتصادی سرزمین‌های خشک ایران) از این کتاب مشارکت داشته است.

    کتاب حاضر به قیمت 150 هزار ریال و توسط نشر پونه به شماره تلفن: 77605798 قابل تهیه است. همچنین، برای اطلاعات بیشتر، می‌توانید مستقیماً با آقای دکتر سیّد عطا رضایی با شماره همراه: 09122979706 در تماس باشید.

علي اصغر روشني در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)- منطقه گيلان، گفت: براي شناسايي و مشخص شدن جمعيت پلنگ در شهرستان فومن در مناطق حفاظت شده، نظير گشت رودخان و سياه‌مزگي به زودي دوربين نصب مي‌شود. وي با اشاره به اينکه مشاهده پلنگ در اين مناطق همواره توسط روستاييان و افراد محلي گزارش مي‌شود که طيور آنها را شکار مي‌کند، افزود: پلنگ‌ها به شدت تحت محافظت هستند و مراقبت مي‌شود تا اين حيوان در دامهايي که براي گرازها پهن مي‌شود، گرفتار نشود. وي خاطر نشان کرد: ما زيستگاههاي پلنگ را در شهرستان فومن مي‌دانيم و مي‌خواهيم با نصب دوربين در اين مناطق، جمعيت و رفتار پلنگ و گوزن را در مناطق ذکر شده شناسايي کنيم. روشني در ادامه يکي ديگر از خبرهاي خوش زيست محيطي در اين شهرستان را بازگشت عقاب زخمي به دامان طبيعت عنوان کرد و گفت: اين عقاب که "سنقرتالابي" هم نام دارد 20 روز پيش توسط يکي از شکارچيان با اسلحه شکاري زخمي شده بود که پس از تيمار روز چهارشنبه به دامان طبيعت بازگشت. وي با اشاره به اينکه عقاب از گونه پرندگان حفاظت شده و شکار ممنوع است، تصريح کرد: اين عقاب پنجمين پرنده حمايت شده است که در سال جاري در شهرستان فومن به دامان طبيعت باز مي‌گردد. وي اظهار کرد: شکار اين پرنده به منظور فروش به کشورهاي عربي صورت مي‌گيرد و با توجه به شکار ممنوع بودن اين پرنده با متخلفان به شدت برخورد مي‌شود.

تماشای برخی نماهای طبیعی بیش از هر چیز تبحر عکاس در شبیه نمودن قاب خود به بوم نقاشی را هویدا می سازد. تصاویر ابتدایی آلبوم زیر ظاهرا غباری صورتی را نمایش می دهد اما با دقت بیشتر جمعیت مهاجرینی را می بینید که اقامت در سواحل دریاچه بوگوریا واقع در کنیا را برای خود برگزیده اند.

دریاچه ای موسم به دریاچه سودا که زیستگاه هزاران فلامینگو به رنگ های سفید و صورتی است. این دریاچه مملو از هزاران هزار فلامینگو و پیرامون آن زیستگاه گونه های شگفت انگیزی از حیات وحش از جمله مجموعه ای از پستانداران بزرگ می باشد. فلامینگوها بصورت دست جمعی و در دسته‌های چند هزارتایی زندگی یا مهاجرت می‌کنند.

به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست هرمزگان در مورخه ۲ / ۸ / ۹۱ پرسنل اداره حفاظت محیط زیست شهرستان پارسیان با همکاری نیروی انتظامی این شهرستان تعداد ۶ بهله دلیجه از یک نفرمتخلف (ساکن شهرستان جاسک)،که قصد خروج این پرندگان را از منطقه بوشهر داشت ، کشف و ضبط گردید.

لازم بذکراست دلیجه از پرندگان حمایت شده شکاری و ازگروه شاهین یان می باشد و مبلغ ضرر و زیان وارده به محیط زیست هر بهله این پرنده ۱۶۰۰۰۰۰۰ریال می باشد. پرونده این متهم از طریق مرجع قضائی درحال پیگیری می باشد .

This week, National Geographic magazine published extraordinary new images of wild Asiatic cheetahs in Iran. Shown cresting a barren, mountainous ridge devoid of green, Iran’s cheetahs could not be any more distant- geographically and ecologically- from their African counterparts pictured in the same article navigating tourist traffic-jams on Kenyan grasslands. And unlike Kenya’s spectacularly photogenic cheetahs, Iranian cats are virtually invisible. Intensely shy, scattered like grains of sand over Iran’s vast central plateau, and hovering on the edge of extinction, they are essentially impossible to see.

Continue reading on National Geographic's blog

Continue reading on Panthera's blog

Iranian Cheetah Project

The Asiatic cheetah once had a distribution that extended across the Middle East, Central Asia, north into southern Kazakhstan and southeast into India. Today, the cheetah has been extirpated from its entire Asiatic range, except for a small and critically endangered population in the Islamic Republic of Iran. Estimated at 200 animals in the 1970’s, there are now thought to be only 70-110 Asiatic cheetahs left in the wild, all occupying the arid, central plateau of Iran. The major threats facing the Asiatic cheetah include overhunting of cheetah prey, habitat degradation and direct poaching.

With cooperation from Panthera and local partners, the CACP sets out to protect the last remaining Iranian cheetahs, their prey base and the natural habitats of these species by mitigating the direct threats facing cheetahs and their prey; gathering ecological data on existing cheetah, other carnivore and prey populations; enhancing and empowering law enforcement officials to protect cheetahs and their prey, including seeking a reduction in the number of annual gun licenses issued in cheetah range; researching the ecology of cheetahs, other predators and their prey using camera traps and radio-collars; studying cheetah rangelands to determine the extent of competition for land between livestock and the cheetah’s wild ungulate prey; establishing environmental educational activities with local communities to improve attitudes towards cheetahs; and engaging with local communities, conservation organizations and government officials to collaboratively protect cheetah habitat.

Videos

More Videos
Click on the videos below to enlarge. Browse through the video selection by clicking "Next" to the right of the thumbnail

Photos

Iranian Cheetah Project Press and Publications

• 2012 Rabinowitz-Kaplan Prize for the Next Generation in Wild Cat Conservation Awarded to Mohammad Farhadinia
• Iran's Cheetah Brothers Roaming Far and Wide in Search of Food and a Mate – Wildlife Extra, 2012
• Rare Image of Asiatic Cheetah and Cubs – Mongabay, 2012
• Cheetah in Iran Migrating Between Two Reserves 130 Kilometers Apart – Wildlife Extra, 2012
• Saving a Cat That Calls the Iranian Desert Its Home – United Nations Association, 2011
• Three Distinct Cheetah Populations, but Iran’s on the Brink – USA Today, 2011
• Phylogeography, Genetic Structure and Population Divergence Time of Cheetahs in Africa and Asia: Evidence for Long-Term Geographic Isolates – Molecular Biology, 2011
• Asiatic Cheetah Cub Recovered From a Poacher in Iran – Cat News, 2008
• Bridging the Iran-West Divide to Save Cheetahs – Reuters, 2008
• Conserving the Asiatic Cheetah in Iran: Launching the First RadioTelemetry Study – Cat News, 2007
• Tracking the Asiatic Cheetah - Wildlife Conservation Society Field Notes, 2007
• Cheetah – Book, 2007
• Cheetahs – Book, 2000

Partners

اطلاعيه صدور پروانه و دفترچه شكار   

به اطلاع كليه متقاضيان پروانه شكار و صيد ميرساند با فرا رسيدن فصل شكار دستور العمل سازمان حفاظت محيط زيست كشور ، صدور پروانه و دفترچه شكار در استان گيلان آغاز شد.